Nithila and Appa- - Pink Butterfly

Appa is browsing the Facebook on his smartphone.
Suddenly Nithila calls her dad and asks " Appa! Is it true that you can wish and it will come true if a Pink Butterfly 🦋 comes and sits on you and kisses you?? "

Appa is puzzled to hear this which he has never come across even in movies.
Then he asks " No Nithila I don't think this is true".
Nithila is persistent "No Appa! Charukesh told me".
Charukesh is the boy kid who is 3 years older but keeps playing with these kids.
Appa replies " No Nithila !! Charukesh is just fooling around".
Nithila this time gets even more serious in her look genuinely convinced about this "No Appa.This is true.Even Vivian told me.How come you don't know about this??"
Now Vivian is girl kid and of same age and one of her good friends.So Appa realises now says Vivian is fooling around is a strict No-Go.
Appa asks " Oh.Vivian also said that??"
Nithila replies with all seriousness " Yes Appa. You When the Pink Butterfly comes , sits on you and the kisses you ,you are supposed to close and make a wish" and then later hurriedly adds " Only one wish,the first wish will come true".
Appa then realises it's better to let Nithila  enjoy her fantastic world with her friends says "Ahh.Then probably it might be true.So make sure you wish what you want".
Nithila smiles " Yes I have already decided.I will ask for  one cute little puppy".

Four crackers

It's the morning of Deepavali.

After taking Bath and worshipping the god I went down with my kid and wife just to burst a couple of crackers.

My kid being just 7 years prefers to watch it.I burst a first one.I notice there are couple of kids (boys) who look like brothers trying to sell flowers.They have set up a small table outside our apartment gate. They were looking at me with a smile. 

Then I call one of the kid " Do you want to burst the crackers ??" Offering him a couple of them I had in my hand.He initially hesitates then picks it up from my hand.

The other kid who is a little younger keeps looking at me smiling. I offer the remaining 2 of them which he gleefully comes and picks up with smile.

I offer the incense stick and say go ahead and light it up.They do that with a big smile.I wished them Happy Diwali.All that the shy brothers do is again offer their brightest and beautiful smile.

So I had celeberated Diwali and Childrens day.

Sometimes it takes very little to make people smile. Including us :)

Nithila and Appa- Biggest Number

Nithila :Appa I know the biggest no.

Me: Tell me Nithila Kutty.

Nithila : Thousand hundren and ten ( with her hands wide trying to emphasise how big the number is ).

Me:Super Nithila Kutty let me teach you nos.See first 1s then 10s then 100s then 1000s and 100000.So 1lac is the biggest no.

Nithila: Ok appa.

Me: ok now tell me which is the biggest no???

Nithila: hmmm.1010.(Thousand and Hundred and ten)

And the loop continues.

ஆயுத எழுத்து- அப்பா நித்திலா குட்டி கதை

நித்திலா : அப்பா உயிர் எழுத்துக்கள் 12, மெய் எழுத்துக்கள்18, உயிர் மெய் எழுத்துக்கள் 216, அது என்ன ஆயுத எழுத்து 1 அப்படி போட்டு இருக்கு??

நான்: இல்ல டா மூணு circle triangle shape ல இருக்குமே அது தான்டா.

நித்திலா : ஓ.அதுவா? ஆனா அது தனியா இருக்கும் பாவம் ல.

நான்: ????என்ன டா சொல்றே?

நித்திலா: இல்ல அப்பா அ நாவுக்கு ஆ நா friend இல்ல sister வெச்சுகலாம். அது மாறி எல்லா உயிர் எழுத்துக்கும் friends இருக்கு. இது தனியா இருக்கும் பாவம்லே?

நான்: ஓ அப்படி சொல்றியா டா.

நான் மனதிற்குள் 'இந்த உலகத்திலேயே ஒரு எழுத்து க்கு friend இல்லனு கவலைப்பட்ட ஒரே ஜீவன் நீயா தான் இருக்கும்'

சிறிது யோசனைக்கு பின்

நான்: நிதிலா அப்படினா ஐ கூட தனியா தானே இருக்கும்.

நித்திலா புன்னகைக்க தொடங்குகிறாள்.

நித்திலா : அப்பா சூப்பர் அப்பா.அப்ப  ஃ க்கு ' ஐ' friend கிடச்சுடுச்சு. இனிமே ரெண்டும் friends a இருப்பாங்க.

நான்: ஆமாம் டா. உன் idea அருமை.

சயன்ஸ் பிராஜக்ட்

வண்டியை நிறுத்தி கதவை திறந்து விட்ட டிரைவரிடம் "நாளைக்கு காலையில 8 மணிக்கே வந்திடுங்க "என்று கூறியவாறு வீட்டின் கேட்டை திறந்து உள்ளே நுழைந்தான் மகேஷ்.

உள்ளே நுழைந்ததும் தன் 12 வயது  மகன் ரமேஷ் அழுதபடியே நின்று கொண்டிருந்ததை கவனித்தான். " என்ன ரமேஷ் என்னப்பா ஆச்சு ஏன் அழுது கொண்டே இருக்க??" என்று வினவிய மகேஷ்க்கு எதுவும் பதில் சொல்லவில்லை.

"என்னப்பா  அப்பா கேட்டுட்டே இருக்காரு நீ எதுவுமே பதில் சொல்லாம அமைதியா இருந்தா எப்படி?" என்று கூறியவாறு hall இற்குள் நுழைந்தாள் ரம்யா.

"அப்பா ! என்னுடைய ஸ்கூல் science exhibition காக நான் ஒரு miniature farm land create பண்ணி இருந்தேன்.கிட்டத்தட்ட 2 weeks effort அப்பா.இன்னிக்கு ஸ்கூலுக்கு submit பண்ண எடுத்துட்டு போகும்போது   மழையில் நனைந்து complete ஆ வீணா போயிருச்சு. " என்று கூறிக்கொண்டே தன்னிடம் வந்த மகனை சமாதானப்படுத்தினான் மகேஷ்.

மதியம் கொள்முதல் நிலையத்தில் விவசாயிகள் கண்ணீர் மல்க மழையில் நெல் மூட்டை எல்லாம் நனைஞ்சிகிட்டு இருக்கு எப்படியாவது கொஞ்சம் சீக்கிரமா பண்ணிடுங்கயா என்று கூறியதை உதாசீனப்படுத்தி வேகமாக கிளம்பியதை  நினைத்து மனம் வருந்தினான் மகேஷ்.

PTM - Nithila ,Appa,Amma story

Nithila: Appa. See Amma is not doing anything.She is always on Twitter all the time.

Ask her to do work

Appa: Yes Nithila.You are right. Suganya go and do some work.

Amma: why should I work?Today is weekend.I am in my mom's place. I am going to enjoy.

Suddenly Amma remembers.

Amma: Wait. wait. Today we have parents teachers meeting online. I am going to tell your class teacher about your behavior.

Nithila: Amma Amma.No Amma please please don't say anything about me.

Amma: No way.I am going to complain about you to Class Teacher for sure.

Realising the ploy is not working,Nithila changes tack.

Nithila: Appa.I am giving you a mission.

Appa: what mission ????(scratching my head cluelessly)

Nithila: Appa Your mission is to make sure that Amma does not say anything about me during PTM.Thats your mission.

😂😂😂

Nithila and Appa - Artist

Appa and kutti Nithila stories

Appa: it's 9.30 pm Nithila.Lets go to bed it's time to sleep.

Nithila: Appa tomorrow is Saturday. I will sleep late and wake up late.

After 1 hour.

Appa: Nithila now it's 10.30.Lets sleep.

Nithila: Appa let's do one small painting and then go to sleep.

  Please please.Pretty please 

( I don't know what this pretty please is.But who can say no when your cute little girl pleads)

Appa: Ok.what do you want me to draw??

Nithila: Small house you me and amma.

Appa: ok.Shall i draw a small dog as well??

Nithila: yes yes.

I start drawing and it comes reasonably ok.

Nithila: Appa.You have very good talent.You draw so nicely .Where did you learn ??

Appa(me): I am still walking in the air since then :)

Best thing that can happen to a Dad is appreciation from kids who think everything about their parents is super cool.Learning to be happy with small things and genuinely appreciating are things that we can learn from kids.

Hardwork

Rakesh,Somu and Vignesh were all dumbfounded.A pale of gloom surrounded the room.They were looking at each other's face and the words won't come out.

They could not believe what they saw.

This is not what they had expected.This had consumed days of effort.They had burnt the midnight oil for this.

They had done meticulous planning.Thrashing out all the variables that could lead to failure of the plan.They had thought about all the angles of failure as well to ensure that they were not blindsided.

Everything went well as per the plan.Untill this moment. Finally youngest of the lot Vignesh burst out crying "Oh My God!!! This can't happen to us.We put so much effort.They say Hard Work never fails.Then why this??".

With Somu just signalling Rakesh went upto Vignesh."Vignesh!!We understand your frustration.We too are disappointed.It happens.Lets take it as a learning to not take everything at face value".

And there lied scattered all the jewelery they had robbed which just turned out to be just high quality imitation. 

The Ukulele Girl

 I had just finished my official trip and after 5 days I was going back home.I was sitting in my seat in a small Bombardier aircraft with 2 seat on either side of the row.I normally wish for a interesting co- passenger,or a celebrity famous personality so that I can have some interesting conversation.But that very rarely happens either because of my reluctance or from the co-passenger.

Since I had boarded earlier I was sitting in my allotted seat which was a window seat.I was just peering into the outside and occasionally looking inside where others were boarding one by one and taking up their designated seats.Suddenly there was lot of giggles and bit of cheer and I saw 3 young Girls who looked like they just probably are in the first or second year of their college.As usual they were more cheerful than the older lot and that explained the laughter or giggles.

Out of the 3, 2 had already taken their seats and they all seemed to carry a Guitar or someinstrument.The 3rd girl kept moving towards the rear and finally came to my seat.I smiled at her and she smiled back.She had quite a few bags in her hand and one small instrument inside a case which looked the size of a violin.Upon seeing her struggle to place the luggage I said to her ' Hi! If it's ok for you , you can give me that instrument.I will hold it for you'. She replied ' Thanks a lot! That would be so helpful' and sat down after placing her baggage in the over head compartment.

 I then turned to her and said ' Quite a lot of luggage ha' . She replied ' Yeah. True.And since they were a bit delicate had to carry all'. Then we just introduced each other. She said she was a student of fashion design. 

Even though I don't play any instrument I always have been  interested in music and people who play instruments.

Then I slowly asked her ' I saw you and other Girls all have some instruments.Are you a Band or something ? '. She replied very honestly ' Oh no no.I am not part of any band but I just bought this to play for my own sake.My other 2 friends are better in terms of playing than me'. Then I asked further ' From the size of it looks like a violin.Is it??" To which she replied " No.Since it is in a case it looks like that.It is actually a Ukulele". I had no clue as I had never heard that name before.I told her "Honestly.I have never heard that name before".

"Oh yes many people have definitely seen this but then they don't know it's name.I am sure you will recollect when I explain" she said and I had no clue if I would be able to find out. Then she started explaining or rather describing " This is like a small sized guitar.You would have seen in many Tamil movies where the Hero plays.My father had shown me even in old movies Shivaji Ganesan plays in one of the songs" I could not recollect immediately but then had a faint idea.Trying to check if my guess was correct by quoting one of the old songs and she said yes that's the one.

Then probably she felt comfortable or may be still had trust with society she continued speaking " I just bought this Ukulele because it is easier for beginners to learn.Normally people start off with this and then move onto Guitar ". She went on to the tell how her parents are very friendly and how she convinced her father to get her one Ukulele suddenly one day and his father agreed to buy her one. She went on to describe how she was a darling of her father and how he encourages her to do what she wants.

The more she spoke , for some reason I was imagining as if I was having a conversation with a grown up future version of  my daughter (who was just 3 years old at that time).

Without even realising time had flown and we reached Chennai.I said it was wonderful chatting with her and she replied the same.

And i said Good Bye to the Future version of my daughter.

Back to the present

Listening to the songs in mobile I was just about to finish my morning walk.

I was just taking the last left that leads to street where my apartment is.I saw A young boy (teen rather) coming in a cycle the one with a  straight handle bar MTB type .He was wearing his in school uniform.Quickly it took my mind on a time travel and in a flash reminded about my school days.

When I was just relishing the thought of my school days and memories the young boy from apartment smile at me and said "Good Morning Uncle"

Within a flash was transported back to the present :)

P.S: Still wondering why is he going to school so early in a school uniform.

Wake me up??

We are about to hit the bed.

I called "Nithila! It's time to sleep.Come here kutty.".

"Ok Appa" she replies and comes and lies down next to me.

" Appa! Tomorrow you wake me up at 5 o clock itself".I just casuall nod.

"Appa I am serious.Wake me up tomorrow"

" Nithila Kutty! You have been saying this for almost a month now.But when I try to wake you up you just say tomorrow and again curl up and sleep" I tell her with a serious face.

" No Appa.This time I have an idea" she says.

" Nithila! Appa has tried many ideas.I tried to gently wake you up using your favorite song.I played loud music in TV.I even tried to gently shake you up" throwing my hands up " Nothing seems to work".

"No Appa I have an idea.Listen to this" and I try to cut her off " No Nithila.You listen to me.I have a new idea.The moment you wake say 54321 and jump out of the bed".

For a while she is silent allowing me to win then she says "Ok.Appa.Suppose if that also doesn't work,let's try my idea".

My kid is a child prodigy when it comes to art of negotiation and convincing."Ok Nithila tell me your idea" I tell her.

She starts speaking in a serious tone 

" Ok.See I am not waking up at that time because I am dreaming no." I am confused and reply "Ok So??".

"Appa.You should know my dream and then when you tell about the dream I will automatically wake up because of the interest".

I think to myself that's the most interesting and super natural idea almost like Inception movie.

I explain her " But Nithila it is your dream that comes in your sleep.How can I find what's happening on your dream da?It's not possible".

"Ayyo Appa.Wait. Now show me your head".She keeps her hand in my head trying to find what's inside my head.After a while she turns to me and says " Appa there is nothing in your head.You have no imagination"

I just could not stop myself from laughing.

" Yes Nithila Kutty I am no where close to you when it comes to imagination".

Why do we tonsure ?? (Nithila and Appa Story)

Few days back I was doing some online research to understand the story(original native version) of our native God's we worship as Clan Deity(Kathayee Amman) in our family. I found the story about another God(Periyachi) though it's not our clan deity but we give the same treatment to that God as well.Once I learnt about it I was trying to explain the story to my kid.

Telling story to my kid is not the linear narration of me telling and she listening with rapt attention.Its more of a Christopher Nolan style narration :).

She will ask me something and we meander somewhere for explaining this and that and try to be back to explaining the story.

Me: Nithila! I have a nice story to tell.

Nithila: Yes appa.Story about what?

Me: it's about the God in our Village temple.

Nithila: Which temple??

Me: Don't you remember.The temple we went to tonsure your head when you were 3 years old.

You cried a lot.

Nithila: Yes Appa.I remember now.

Me: Do you remember the scary looking God in Black dress ??

Nithila: Yes appa.Very scary.

Me: I know the story of that God.

Nithila: Appa wait.

Me: What Nithila??

Nithila: Why do we tonsure our head?

Me: We do that for every kids born in our family once they are born and first time we do that in that temple.

Nithila: But why?

Me: Me scratching my head.

Nithila: What will God do with our hair????

Me: Me scratching my head even more.

Finally she came to her own conclusion.

Nithila: Appa I think God will make Wigs using that hair.

I said 'May be'  nodding my head.Though she found an answer.

Now I was the one with a question hanging over my head.

P.S: I never got to tell the story and never proceeded after realising   it as it was bit violent for small kid.

Smile please!!!

I was driving to my brothers place which is 30 mins drive from my home.

I had to pass through a toll plaza.

I slowed down and then there was a car in front of me.The white color  car had a sticker of  Army written in White on the rear glass.

Probably I was paying a lot of attention to the car or may be I was lost in own thought my face should have looked grim or serious.

The guy in the toll plaza " Anna! Why are you looking so grim??"

I could not believe he was asking me.Then I ask him "Are you asking   me??".He said " Yes Anna.I am asking you only." With a smile in his face.

Instantly it brought a smile to my face.I realised probably I should have looked grim and then smiled back at him " Is my face looking ok now??".

He had even wider smile.I left the plaza and was  smiling for another good 5 minutes.

Cheta two tea

"Cheta two tea" said Rasul to the tea shop owner Vinoo.

Vinoo was surprised.Rasul is his regular customer.                                                                        Everyday he regularly comes at 11 .30 for a tea.

That is his usual routine.He usually comes alone and only orders for one tea but why did he order for 2  today.His mind was getting restless.May be young Rasul has found his love.Or probably his old friend has come to meet him.But if that was the case then wouldn't he be standing next to Rasul.I think it has to be his lady love only that's why she might be standing a little away from the Tea Stall and Lover Boy is going to take the tea glass with him and have a romantic tea break said Vinoo to himself.He became curious and wanted to go and catch him on the act and see his sheepish smile.

Normally Vinoo would not even think too much about anyone who comes to his shop. But it was different with Rasul. Vinoo had a younger brother Viju.They both  had lost their parents at very young age and naturally Vinoo being the elder was very fond of his younger brother. Tragedy struck Vinoo's life again when he lost brother in an accident 3 years back. It took a long time for him to recover from the loss of his brother. Rasul looked strikingly similar to his brother in terms of looks and even affable behavior.That made him take more interest on Rasul. For him it was a way of coping with loss of his brother. Suddenly all thoughts flashed away from his mind and brought him back to present.Given years of experience he had finished making the tea in an auto mode without even realising .

"Rasul!Tea ready.Here you go.But who is the other person " with a wink in his eyes.

"No one Chetta."replied Rasul taking the tea glasses on his hand.After Rasul started walking Vinoo could not wait.

"Jithu! Here handle the tea shop for sometime.I will be back in a jiffy" said Vinoo to his worker and started following him without his knowledge.

Filled with curiosity he tip toed and eventually stopped at a spot slightly away from where Rahul Stopped.

He saw Rasul hand over the tea glass to an old man who looked deranged. Vinoo slowly walked towards Rasul and just smiled at both of them.

After the old man had the tea, thanked and left ,  Rasul said " Chetta! I noticed him while coming to have tea. He has not had anything and looks very week.He was too proud to beg and when I insisted he said he will have a tea.That is why". Before Rasul could finish , Vinoo tapped on his shoulder as a sign of appreciation with a smile and started walking back with empty glasses in his hand. "Rasul! This 2 cups of tea is on me" he yelled without looking back.It was Rasul with a smile on his face now.

With your heart

It was a Saturday.As usual after waking up I reached out to my smartphone on the small table where it was  left for charging the whole night.

Started looking at whatsapp and FB posts and got sucked up into it without even realising it was already half an hour.

Picked up the Aavin Milk packets which had been left out at the doorstep. Made myself some tea. After being done with it decided to go for the morning walk.

I waved at the security guard"Good Morning!!" on my way out the gate.

 When I stepped out of the gate , noticed three stray dogs. There was a mother dog and along with it were 2 puppies.Mother dog was  lightish brown in color. One of  the puppies had a mix of
Brown and white patches and the other had black and white patches.The 2 puppies were jumping and playfully fighting with each other.

Look at the dogs ,I started thinking we are ok and we can take care of ourselves  but who takes care of the stray dogs during these situations.  I thought I should probably offer some biscuit or something else to eat for these stray dogs.

But  given our nature to make even simple things complex, started thinking  what if these stray dogs start multiplying will it not be a nuisance for the neighbourhood and I would have played a part in that.

All these thoughts going in my mind,a couple of youngsters(14-15 yrs old) who come in a scooty to deliver  milk daily were just coming out of the apartment after delivering the milk for some of the houses . They were just about leave but they also noticed  these stray dogs.
One of the kids got down and looked around and found a small plastic container that had been thrown there.He picked it up and placed it up in the edge of the road.Meanwhile the puppies started wagging their tails.
That kid poured milk filling up the container and the dog and the puppies started gleefully slurping the milk.
The kids were looking at the dogs with affection.
 I just looked at those kids and smiled. They smiled back at me, and then they left.

Their action just made me realise that we need to react with heart.Some of us become jaded and  actionless because of  various thoughts  in our mind.But the young kids  they just reacted with the heart.They just do it and then they left. No point thinking too much I guess.
Just react with the heart.

தென்றல் காற்று

இன்று இரவு பால்கனியில் நின்று கொண்டிருந்தேன்.
மெலிதான காற்று என்மேல் வந்து வீசியது.
நின்றவுடன் பிரபஞ்சத்திடம் மனதார மீண்டும் வீசுமாறு வேண்டிக்கொண்டேன்.
மறுபடியும் காற்று என் மேல் வீசியது.
இப்படி மனதார வீசுமாறு கேட்கும்போதெல்லாம் மறுபடியும் மறுபடியும் காற்று வீசியபோது சிறுவயதில் மின் இணைப்பு துண்டிக்கப்படும் போது என் தாய் தந்தையர் நான் வேண்டி கேட்க மீண்டும் மீண்டும் எனக்கு விசிறியது ஞாபகம் வந்தது.

A Short Film by நண்பர்கள்.

விஜய்   32 வயது இளைஞன்  . US  MNC   இல்  மார்க்கெட்டிங் துறையில் பணிபுரிபவன். அன்பான அப்பா, அம்மா, மனைவி, அழகான குழந்தை , தம்பி மற்றும் நண்பர்கள் இருந்தும் ஒரு ஏக்கத்துடன் வாழ்பவன். ஏக்கம் அல்ல கிட்டத்தட்ட இவன் வயதில் எல்லாருக்குமே இருக்கும் ஒரு குழப்பம். West  இல் எல்லாவற்றையும் ஆய்வு செய்து பெயர் வைத்திருப்பது போல இந்த குழப்பத்திற்கும் ஒரு பெயர் உண்டு.' Quarter    Life  Crisis'.

'என்னது  Quarter  லே  Fries  ஆ ? ' . இல்லைங்க இது ' Quarter  Life  Crisis'. என்னதான் நல்ல வேலை ,கை  நிறைய சம்பளம் இருந்தாலும் இது நம்ம வேலை கிடையாது நம்ம வேற ஏதாவது செய்யணும்னு நம்ம  டெஸ்டினி வேற  என்ற நினைப்பு தான் அது .

நம்ம விஜய் இருக்கானே  கார்ட்டூன் பார்த்தாலும் கமர்சியல் படம் பார்த்தாலும் எப்போதும் இதே நினைப்புதான்.

விஜய்க்கு நெருங்கிய நண்பர்கள் னு  சொன்னா  மூணு பேர்.PC  கண்ணன் அவனை செல்லம்மா PC  னு  கூப்புடுவாங்க . அவன் வந்து சாப்ட்வேர் கம்பெனியில் வேலை பார்க்கிறான். இன்னொருத்தன் தினேஷ் அவன் இன்ஜினியரிங் டிசைன் கம்பெனியில் வேலை பார்க்கிறான். இன்னொருத்தன் ரஞ்சன் அவன் Marine என்ஜினீயர் ஆ வேலை பாக்குறான்.மூவருமே பெங்களூரில்  இருக்கிறார்கள்.

நண்பர்கள்கிட்ட இதே பேசிட்டு இருப்பான். போனில் " Dinesh மாமா!! actual ஆ இந்த Kung  Fu  Panda  ல என்ன சொல்ல வர்ரான்னா??". Dinesh "டேய் கார்ட்டூன் படத்தில் Philosphy  ஆ ??". 
" இல்ல மாமா நீ என்னதான் இப்ப நூடுல் சூப் தான் செஞ்சு வித்தா லும் உண்மையிலேயே நீ ட்ராகன் வாரியர் ஆகணும்னு மனசார நினைச்சேன்னா  நீ ஆயிடுவே"
தினேஷ்  மனசுக்குள் "இந்த கொசு தொல்லை தாங்க முடியலையே நாராயணா!!"

"PC  மச்சி இந்த Pursuit  of Happyness படத்தில் பார்த்தேனு  வச்சுக்க . Will 
Smith  சேல்ஸ்மேனாக இருப்பான். ஆனால் அவன்  ambition   Wall  Street  லே  ஒரு பெரிய Fund  Manager ஆவுறதுதான். அவன் hard work  பண்ணி கடைசியில அவன் நினைத்தது அடைந்து விடுவான் பாரு. PC " ஆமா மச்சிCorrect . Will  Smith நடிச்ச பேட் பாய்ஸ் தெரியும் இது  என்ன மச்சி  புது படமா ??.சரி விடுடா சூனாபானா".


"ரஞ்சா !! இந்த Robin Sharma  என்ன  சொல்ரான்னா ??" .
 Ranjan  " என்னது  Robin Singh என்ன சொன்னானாம் ?"
"இல்ல ரஞ்சா .இந்த Monk who sold Ferrari  புக் எழுதி இருக்கானே அவண்டா "
Ranjan "நமக்கு தெரிஞ்சதெல்லாம் ஒரே Monk .அது Old Monk தான் .ஹிஹி "

இந்த மாதிரி அப்பப்ப  பினாத்தினாலும்  எல்லாரும் போல் ஒரு பயம்.தோல்வி பயம். இதுவரைக்கும் இந்த ஐடியா மணிக்கு திடீரென ஒரு ஐடியா வரும். வரும்போதெல்லாம் அதை Share  பண்றது இந்த  நண்பர்கள்கிட்ட தான்.அவங்களும் காது கொடுத்து கேப்பாங்க .  ஏன்னா அவங்களுக்கு ஒரு சின்ன ஆசைBut ஆனா நம்ம விஜய் மாதிரி பினாத்த  மாட்டாங்க.அவ்வளவுதான்.

Idea  1

'மச்சி நாம ஒரு வெப்சைட் தொடங்குகிறோம் மச்சி' 

Idea  2
'நம்ம ஒரு காபி ஷாப் ஆரம்பிக்கிறோம்.Theme  வந்து டிஃபரண்ட் டைப் பண்றோம்'

Idea  3
' மச்சி இந்த Chetan  Bhagat  மாதிரி புக்  எழுதலாம் என்று நினைக்கிறேன்டா '


ஆனா இந்த மூன்று ஐடியாவும் ஐடியா ஸ்டேஜ்ல செத்துப் போய்டுச்சு .

 இப்போ ஒரு புது ஐடியா வந்திருக்கு. விஜய் மூன்று பேருக்கும் போன்ல கான் கால் போடுறான்.
Dinesh இடம் "மாமா ஒரு முக்கியமான விஷயம். இரு. ரஞ்சனையும்  PC  இரண்டு பேரையும் Con -Call  இல்  எடுக்கிறேன்.நீயும்  line  இல் இரு"
Dinesh  "சரிடா  மச்சி ".
"PC !! Dinesh  line ல  இருக்கான்.Con -Call இல் ரஞ்சனை  எடுக்கிறேன் "
PC  வாழக்கம் போல் " Cool .Buddy "என்றான் .
Con -Call  எல்லாருமே இணைகிறார்கள் .
விஜய் மற்றவர்களிடம் " ஓகே நீங்க ரெடியா ??" என்று வினவ PC  வழக்கம்போல "மச்சி!! நான் நாயக்கர் டா என்று கலாய்க்கிறான்" .
விஜய் PC  இடம் " மச்சி ! இந்த கல்லணை காலத்து comedy யை தயவு செஞ்சு விட்டுடுடா "
PC  மறுபடிடயும்  " Cool .Buddy "என்றான் .
விஜய் மேற்கொண்டு தொடர்ந்தான்" மச்சான் நம்ம எல்லாரும் சீக்கிரமாக பிரபலமாக ரிச்சாக ஒரு சூப்பர் ஐடியா!!" என்று நிறுத்த  எல்லார் மனதிலும் இவன் என்ன புதுசா பீதிய கிளப்புறாங்க என்ற மாதிரி ஒரு ரியாக்சன்.
தினேஷ் விஜயிடம் "மச்சான்!! ஈமு கோழி.  comodity கோல்ட் காயின் இப்படி  ஏதாவது சொல்லிடாதடா!! ஏற்கனவே எங்க ஊரு மட்டும் இல்ல எல்லா இடத்திலேயும் பலபேர் டவுசர் கழண்டு போச்சு " என்றான்.

 விஜய் தினேஷிடம் "மச்சி !!உனக்கு என்ன பத்தி தெரியும் இல்ல. நமக்கு முக்கியம் பணத்தைவிட பிரபலமாகரதுதான் ".தினேஷ் "அதனால்தான் இன்னும் இருக்கேன் . விஷயத்தை சொல்லு  " என்றான் .
ரஞ்சனும், PC  யும்  கூர்ந்து கவனிக்கிறார்கள். விஜய் மேலும் தொடர்ந்தான்"மச்சான்!! நாம எல்லாம் சேர்ந்து ஒரு Short  Film  எடுக்கிறோம். Famous  ஆகுறோம் ". PC  விஜயிடம் "சாரிடா!! ரெண்டு மாசம் முன்னாடி நடு ராத்திரி நானும்,ரஞ்சனும்  உ ன்ன  கலாய்த்தது தப்பு தான் .அதுக்காக இப்படி ரெண்டு மாசம் கழிச்சு இப்படி  எங்கள  வச்சு காமெடி பண்ணாதடா " என்றான்.
தினேஷ் விஜயிடம் " மச்சான்! அவனுக கலாய்க்கிறது ஓகே நான் ஒண்ணுமே பண்ணல டா என்னை ஏண்டா??" என்று  கேட்டான் .
விஜய் எல்லாரிடமும் "Be  சீரியஸ் Guys " என்றான் . தினேஷ் மற்றவர்களிடம் " மச்சான் இவன் என்னடா துப்பாக்கி விஜய் விட ஓவரா சீன் போடறான்"

விஜய் மேலும் தொடர்ந்தான் " சரி மச்சிஸ் !! நான் இந்த சனிக்கிழமை காலைல பெங்களூர் வரேன். நான் வரதுக்கு முன்னாடியே டைட்டாகிட்டு மட்ட ஆயிடாதீங்க டா !!" என்று  கூற PC விஜயிடம் "சரி!! நீ வவந்த பிறகு சேர்ந்து  மட்ட  ஆகலாம்னு சொ ல்ல வரியா ??" என்று  கலாட்டா செய்தான். "டேய் நீ திருந்தவே மாட்டியா?? ஓகே சரி காலையில நாம  எல்லாருமே  தினேஷ் வீட்ல மீட் பண்றோம் ".
ரஞ்சன் "எதுக்குடா ???"
விஜய் " ஸ்டோரி டிஸ்கஷன்" என்று இன்டெர்வல் பிளாக் சஸ்பென்ஸ் போல சொல்லி போனை  வைத்தான்.

பெங்களூர் 

விஜய் தினேஷ் வீட்டில இருக்க பிசி ரஞ்சன் இருவருமே உள்ளே நுழைகிறார்கள். பிசி தினேஷ் இடம் "என்ன மச்சி!! Wife உம்  குழந்தையும் எங்க??" என்று வினவ  தினேஷ் "அவங்க ரெண்டு பேரையும் அவங்க  சித்தி வீட்ல விட்டுட்டு வந்துட்டேன் டா அவங்களுக்கும் ஒரு டென்ஷன் free  weekend  வேணுமில்ல??" என்று கூறினான்.
ரஞ்சன்  சிரித்துக்கொண்டே "பாத்தியா மச்சி அவனுக்கு  வேணும்ங்கிறத  அப்படியே wife க்கு  வேணும்னு  சொல்லிட்டான் பாரு" என்று கலாட்டா செய்தான்.

தினேஷ்  மற்றவர்களிடம்" நான் போய் நமக்கு தேவையான ITems வாங்கிட்டு  வந்துவிடுறேன்  கூட வரேன் என்றபடி செருப்பை போட கிளம்பினான்.

சிறிது நேரத்திற்கு பிறகு தினேஷ்  திரும்ப வீட்டுக்குள் நுழையும்போது ஒரே சத்தம் கேட்க, பயங்கரமான ஸ்டோரி டிஸ்கஷன் போயிட்டு இருக்கு போல இருக்கே என்று நினைத்தபடியே கதவைத் திறக்கிறான்.
 விஜய் "மச்சான்!! சிக்கன் பிரியாணி செட்டிநாடு சிக்கன் கிரேவி"
PC அவன் பங்கிற்கு "Buddy !! நெத்திலி மீன் fry .Prawn  கிரேவி .ஃபிஷ் பிரியாணி தான் சரியான காம்பினேஷன்"
 தினேஷ் "டேய்!! என்னடா நடக்குது இங்க.நான் நீங்க என்ன என்னவோ செஞ்சிட்டு  இருக்கீங்க னு நினைச்சி  உள்ளே வறேன் " என்று முடிப்பதற்குள் ரஞ்சன் "கரெக்ட் மச்சி !!வெயிலுக்கு Mutton  தன பெஸ்ட் னு பேசிக்கிறாங்க .நாம ஏன்  அதை try  பண்ண கூடாது??"
தினேஷ் "என்ன கொலைகாரனாக மாத்திடாதீங்க  டா . பிரேக் பாஸ்ட் முடிஞ்சு அரைமணி நேரம் கூட ஆகல அதுக்குள்ள லஞ்ச பத்தி டிஸ்கஸ் பண்ண ஆரம்பிச்சிட்டிங்க"

விஜய் உடனே "சாரி மச்சி!! இப்ப Focussed  ஆ  இருப்போம்.ஸ்டோரி டிஸ்கஷன் ஸ்டார்ட் பண்ண போறோம்" என்றான்.
விஜய் கதை சொல்ல ஆரம்பிக்க போகிறேன் என்று மூன்று பேரும் காத்திருக்கிறார்கள்.
 தினேஷ் கேட்க வாய்  எடுக்கும் முன்பு விஜயே  ஆரம்பிக்கிறான் "டேய்!! என்னடா எதுமே பேச மாட்டேங்கிறீங்க ??"
PC " டேய்!! அது  நாங்க கேட்க வேண்டிய கேள்வி"
விஜய் மேற்கொண்டு "நான் தான் சொன்னேனே ஸ்டோரி டிஸ்கஷன் பண்ணலாம்னு "
ரஞ்சன் "டேய்!! story  சொன்னால்தான் டிஸ்கஷன் பண்ண முடியும்" 
விஜய் சிரித்துக்கொண்டே "Actually. டிஸ்கஸ்  பண்ணத்தான் story  யே  பண்ண முடியும்" என்று  கூற அனைவரின் முகத்திலும் ஈ  ஆடவில்லை.
PC "மச்சி !!உன் கால்ல வேணா விழாரின்.சனிக்கிழமை  அதுவுமா கடுப்ப கிளப்பாதடா " என்றான் .
தினேஷ் " ஏண்டா ! அப்போ  இங்க வந்து பண்றது தான் உன் ஐடியா வா .இந்த அருமையான ஐடியா வோட பஸ் ஏறிட்ட . சத்தியமா இன்னைக்கு ஒரு  கொலை விழறது  நிச்சயம்"


விஜய் " மச்சிஸ் !! டென்ஷன் ஆகாதீங்க டா இந்த ராஜேஷ் இருக்கான்ல" என்று ஆரம்பிக்க , ரஞ்சன் " யாருடா!! அந்த EEE  படிச்சானே  அந்த  ராஜேஷா ??" என்றான் .
விஜய் "இல்ல மச்சி. இந்த 'சிவா மனசுல சக்தி', 'பாஸ் என்கிற பாஸ்கரன்' இந்த படம் எல்லாம் எடுத்தான் பாரு " என்று கூற PC  " ஓஹோ !!டைரக்டர் ராஜேஷ்.அவனைத்தான்  ஏதோ  பக்கத்துக்கு வீடு பய்யன் rangeக்கு சொன்னிங்க ??" என்று நக்கலடித்தான்.
விஜய் "Yes .ஆமா மச்சி அவன் எல்லா பேட்டிகளிலும் இந்த கதையெல்லாம் கேட்டு வராதீங்க எனக்கே தெரியாது . அப்படின்னு சொல்லுவான் . ஆனா பாரு எல்லா படமும் ஹிட்"
 எல்லாரும் "ஒஒஒஒஒ " என்று  கோரசாக ஒரு  நய்யாண்டியுடன்  கூறினார்கள். விஜய் மேற்கொண்டு " இந்த கதை ஒரு வித்தியாசமான கதை என்று சொல்றான் பாரு அவனை படம் தான் மச்சி ஊத்திக்குது " 
 தினேஷ் " டேய் கடுப்பை  கிளப்பாத .Short  film  எடுக்கிறேனு  சொல்லிக்கிட்டு tight  ஆகாமலேயே அலப்பறை  பண்ணிக்கிட்டு இருக்கே ".

விஜய்  " மச்சி மச்சி .இல்லேடா . நான் சும்மா உங்கள கலாட்டா  பண்ணேண்டா.Atually கதையே  நாலு friends  short  film  எடுக்கிறது பத்தி தான் " என்பர் கூற PC " முறுகலா  10 மசாலா தோசை" என்று கூற இதற்காகவே காத்திருந்த மாதிரி  மூவரும் ஒன்றாக பாய  விஜய் "தி எண்டு" என்றான்.     

What about poor germs

Best way to handle Germs.Make them your friends.

A cute story that unfolded today with my cute Nithila

She was rollling the raisins on the ground and then put it in her mouth.So i try to come up with a story to stop her from eating something from the floor.
I tell her "Nithila! We should not eat anything that is on the floor.See we walk on the floor.Our foot has picked up these tiny tiny germs from outside that we cant see and it lies mostly on the floor".She listens to me nodding her head.
I go on."see.That is the reason we always eat after we put the food on the plates which is washed properly.When we put some eatable on the ground all the germs that are invisible cling on to it and when you eat it ,goes into your tummy and you get stomach pain.So you should not eat anything that has fallen on the floor"
Now she comes back with a reply that leaves me stumped."Appa!.If we put some food on the floor for the germs then they will eat as they are hungry and they wont trouble us"